Zajęcia dydaktyczne 14.04.2020

** ZAJĘCIA DYDAKTYCZNE **

Witajcie!
Mam nadzieję ,że jesteście wszyscy zdrowi i miło spędzacie czas .
Brakuje mi Was bardzo ,Waszych opowieści ,uśmiechów, radości ,energii i czasu spędzonego razem z Wami .Mam nadzieję ,że niedługo się znowu zobaczymy ,a tym czasem zaczynamy kolejny tydzień.


Dzień zaczniemy od wesołej zabawy:


Zapraszam obejrzycie DOMOWE PRZEDSZKOLE ‘’Zwierzęta na Wsi’’

.https://vod.tvp.pl/video/domowe-przedszkole,co-slychac-na-wsi,45831


A teraz rodzicu spróbujcie pobawić się z dziećmi w zabawę
’’Dzień dobry zwierzątka‘’
zabawy słuchowe, oddechowe usprawniające aparat mowy.


Bardzo wcześnie rano wszystkie zwierzęta jeszcze smacznie spały. Kogut i kury w kurniku na grzędzie

(oblizywanie czubkiem języka górnych zębów po wewnętrznej stronie),
krowa i koń w oborze
(unoszenie języka za górne zęby i cofanie go do podniebienia miękkiego),
a piesek w budzie
(język w przedsionku jamy ustnej, oblizywanie górnych zębów).
Pierwszy obudził się kogut, wyskoczył z kurnika
(szerokie otwieranie buzi i wysuwanie języka nie dotykając o zęby),
rozejrzał się po podwórku
(kierowanie języka w kąciki ust, przy szeroko otwartych ustach),
wyskoczył na płot
(unoszenie języka nad górną wargę)
i głośno zapiał – kukuryku!! Głośne pianie koguta obudziło kury, które zawołały – ko – ko – ko!! Na śniadanie kurki zjadły ziarenka
(chwytanie ziarenek ryżu preparowanego wargami).
Obudził się też piesek, zaszczekał – hau hau, hau!! Pobiegał w koło podwórka
(usta szeroko otwarte, oblizywanie warg ruchem okrężnym).
Zmęczył się bardzo tym bieganiem i dyszy
(wysuwanie szerokiego języka do brody).
Wyszedł także ze swej kryjówki kotek i zamiauczał – miau, miau!! Wypił mleczko z miseczki
(wysuwanie języka nad dłońmi ułożonymi w kształcie miseczki).
W chlewiku świnka zaczęła potrącać ryjkiem drzwi
(wysuwanie warg do przodu jak przy samogłosce u).
Krowa zaryczała – muu, muu!! A koń zaparskał, że też już nie śpi
(parskanie, kląskanie).
A ty co mówisz wszystkim rano, gdy się obudzisz?
(dzień dobry).


W kartach pracy na stronie 33 znajdziecie zwierzątka, które możemy spotkać w gospodarstwie obrysujcie je po linii i pomalujcie dwa dowolne.
Na dole kartki narysujcie po śladzie drogę konia do stajni.


Do zobaczenia do jutra


**Zajęcia logopedyczne**

Dla rozwoju mowy dziecka ważny jest kontakt osobisty, codzienne rozmowy oraz czytanie dziecku. Proponuję Państwu wiersz pana Drabika „Awantura na podwórku”- przeczytajcie swemu dziecku/dzieciom i pobawcie się odgłosami z wiejskiego podwórka.

Na podwórku awantura, a wszystkiemu winna kura.
Kotek miauczy, kogut pieje.
O co chodzi, co się dzieje?

  • Zniosłam jajko! – kura gdacze. – Patrzcie, większe jest niż kacze.
    Zapytajcie się gosposi, czy ktoś takie jaja znosi?
    Z tej przyczyny – słuchaj Burku – będę rządzić na podwórku!
  • Bo się wścieknę i obrażę! Ja tu jestem gospodarzem!
    Za to, że mam obowiązki jadam same smaczne kąski.
    Wszyscy mają się mnie słuchać! Jak nie – urwę się z łańcucha!
    Wtedy głos zabrały gęsi:
  • Patrzcie, jak się szarogęsi!
    Czy on zna się na porządku? Czy potrafi chodzić w rządku?
    Nas jest więcej na podwórku, przez to my rządzimy, Burku!
    Jak się koń nie zdenerwuje:
  • Głupie gęsi! Ja pracuję na was wszystkich, wóz prowadzę!
    Przez to ja mam większą władzę!
    Na to krowa tak powiada:
  • Stary koń, a głupstwa gada! Dobrze wiecie co was czeka, gdy zabraknie mego mleka!
    Mnie witają pierwszą z rana – zapytajcie się barana.
    Kogut spytał:
  • A kto ludzi pianiem o poranku budzi?
    Gdybym ich nie zbudził z rana, to doiłabyś się sama!
    Ja mam tutaj, kukuryku, władzę większą niż w kurniku!
    Czy to prawda? Powiedz kocie.
    Kot aż zachwiał się na płocie. Rozzłościło się kocisko.
  • Moje wyższe stanowisko!
    Gdyby mnie nie było, słyszysz, wszystkich by was zjadły myszy!
    Wtem gospodarz z chaty wyszedł.
  • Zaraz wszystkich was uciszę! Kto tu robi tyle krzyku?
    Pozamykam was w kurniku, w stajni, w chlewie i oborze,
    bo mi głowa pęknąć może.
    Schowaj się do budy Burku! Ja tu rządzę na podwórku!

Zachęcajcie dziecko do naśladowania odgłosów zwierząt. Może uda się przygotować teatrzyk? Kląskajcie, zdmuchnijcie kurze lub gęsie piórko z dłoni, zróbcie koci grzbiet językiem, cmokajcie wołając psa.


Nazwij zwierzęta. Zapamiętaj je. Opiekun zasłania jedno,
zwierzątko dziecko zgaduje, co się skryło. Naśladuj odgłosy.
Starsze dzieci próbują czytać samodzielnie.


Możecie też wydrukować lub narysować takie szlaczki: